MELEK

           Kurumuş dudaklarını öptü sonra çıktı balkona.
Kollarını açtı ve uçtu...

           Bedeni yattığı yatağın hatta yaşadığı evin bir parçası haline gelmiş. 
hareketsizlik onun  tek becerisi, baktığı tavan ise hayallerini yansıtabildiği perdesi.
Bütün dünya onun düşünceleriyle şekil alıyor ve var oluyor.

           Uçan kadındaydı aklı  ama daha önemli düşünceleriyle ilgilenmeli o gün.
Önce tütün sarmayı sonra asırlık şarabından yudumlamayı hayal etti ama bir an sigara dumanını çıkarmadan şarabını yudumlayınca öksürük tuttu.

           Mevsim sonbahardı.
O gün yağmur yağmalıydı ona göre ve yağmur başladı...

KARGALAR

         Sersem gezen serseri, ne yapacağını bildiği güne uyandı. Uyuduktan sonra unuttuğu her şey geri gelmeye başladı.
        
        Son yaptığı "kargalar" resmine baktı. Kurumuş çiçeğini suladı, akşamdan kalma şarabıyla. Sonra o gün, söndürmemek üzere yaktı bir sigara, mumda ki son ateşle. Büyük bir binanın dokuzuncu katında oturuyor.
      
        Güneşin batışını gördü çıktığı balkonunda. Yaşadığı o daire amcasından kalmıştı ve daha üzerine almamıştı, alacaklarını bildiği için. Günlerdir yattığı yastığa silahı sardı ve yattı yastığa.
       
        Sonra tetiği çekti ama aklında üstüne örtemediği örtü kalmıştı…